Płynąca woda jest niewątpliwie żywiołem Jelca. Bystra szybka i czysta woda to ulubione środowisko tej ryby. Waleczna i nie raz dużo silniejsza od pokaźnej Płoci czy Krąpia. Brania Jelca często mylone są z uderzeniem Klenia czy Jazia. Łowienie na delikatne zestawy sprawia, że walka z tą rybą może przynieść naprawę niesamowite przeżycia.
(Blisko 30cm Jelec złowiony na białego robaka)
Jelce są rybami bardzo ostrożnymi. Trzymają się miejsc bardzo trudno dostępnych. Często ich zlokalizowanie jest praktycznie nieosiągalne. Poruszają się z gracją i rzadko kiedy wypływają w miejsca bez kryjówek. Towarzystwa dotrzymują najczęściej Płoci, Kleniowi Jaziowi czy Brzanie. W górskich odcinkach wód bacznie trzymają się Pstrąga czy Lipienia.
(Naturalne Środowisko Jelca - Bystra i nieregulowana rzeka)
Złowienie Jelca przekraczającego 25cm długości można uznać za spory sukces, poniważ ryby te dorastają zaledwie do granic 35cm. Pamiętać musimy jednak o wymiarze ochronnym (15cm) oraz okresie tarłowym, który przypada na okres marca, kwietnia.
(Walczy niczym Kleń, a osiąga zaledwie 35cm długości i masę 250g)
Jelce żywią się przede wszystkim owadami, zarówno wodnymi jaki tymi które przebywają w pobliżu wody. Ryby te są doskonałymi łowcami opadających na lustro wody owadów. Na płytkich rzekach najskuteczniejszą metodą jest "feeder". Cienki przypon 0.12 i delikatna szczytówka to idealny zestaw na taką wyprawę. Mały haczyk rozmiaru 14 będzie idealnym elementem naszego zestawu końcowego. Przynętę podajemy w pobliżu zwalonych drzew, zakola oraz brzegu, pamiętając o zachowaniu odpowiedniej odległości od ewentualnego miejsca pobytu Jelca.
Jelec to ryba przedewszystkim małych i średnich rzek nizinnych o piaszczystym dnie lub je przypominających wąskich bocznych odnóg dużych rzek. W takich miejscach wybiera centralną - nurtową część koryta rzeki osłoniętej nawisami drzew (unika prześwietlonych fragmentów koryta). Przebywa w takich miejscach w stadach różnowiekowych (młode w mniejszych rzekach) obejmujących ok 1/3 możliwej rozpiętości wiekowej. Stadka stoją za płytkimi (10 cm wys) przykosami/fałdami dennymi. Łowi się na spławik ciężką przepływanką nurtową z przytrzymywaniem na larwy chruścików lub białe robaki. Sporadycznie "na pasikonika" jak klenie na płytszych stanowiskach
OdpowiedzUsuń